Essensual

Dag Vrouw,

Wij mensen, wij zijn doorgevers, communicerende kanalen van kennis, waardenoverdragers.

De meeste dieren niet. Vele dierenjongen blijven relatief kort onder de hoede van hun 'ouders'. Gaande van helemaal niet (eitjes leggen en weg) tot langer (kat, koe, paard ...).
En toch begrijpen alle jongen van alle soorten hun plek in de wereld. Niet alleen hun habitat maar ook wat hen daar te doen staat.
Ze weten hoe ze deel moeten uitmaken van hun groep, roedel, horde, school, ...: wat ze kunnen eten en wat niet, hoe ze moeten bewegen, welke specifieke roofdieren ze moeten vermijden en welke niet. 
Ze zijn geboren met alle vaardigheden en het hele diepe weten dat ze nodig hebben om op hun unieke wijze te kunnen deelnemen en bijdragen aan een complex ecosysteem waarin elk dier, elk organisme haar functie heeft.
Geen identiteitscrisissen bij dieren.

Het verhaal van de vlinder

Het verhaal van de Monarch-vlinder illustreert hoe miraculeus en mysterieus dieren aangeboren thuishoren in deze wereld en in het grotere ecosysteem.
Monarchvlinders zijn relatief grote vlinders die tot de bekendste vlindersoorten behoren in Noord-Amerika.
De trek in grote groepen naar het zuiden is heel opmerkelijk bij deze vlindersoort.
Ze vliegen enorme afstanden van het Oosten van de Verenigde Staten en Canada waar ze in de zomermaanden verblijven tot Mexico waar ze overwinteren. Trek-vlinders zou je ze kunnen noemen.
Deze complexe overtocht is op zich al te lang voor één vlinderleven. En toch slagen ze er elk jaar weer in om deze lange en wilde tocht (enkele rit als het ware) in vier generaties vlinders waar te maken. 
Elk jaar komen deze vlinders opnieuw toe in dezelfde bomen en boomsoorten waar alle vorige jaren die vlinders ook toekwamen. Dit kunnen ze niet van elkaar 'weten' vermits ze vier generaties nodig hebben om één trek te vervolmaken.
Ze worden geboren met de kennis over hoe deze duizenden kilometers over te steken. Ze doorkruisen daarbij verschillende landschappen en weersomstandigheden om elk jaar precies weer in dezelfde bomen toe te komen.
Dit is de Aarde die haar Mysterie en overlevingskracht deelt met alle wezens die er deel van uitmaken.

We zijn Aarde en vaak vergeten we dat

Wij mensen zijn waarden-doorgevers maar de aarde en onze verbinding met de aarde is in onze cultuur lange tijd geen van onze waarden geweest.
Onze relatie met de Aarde is waarschijnlijk de oudste relatie die we belichamen en toch zijn we er van afgesneden. Van de lucht die ons omarmt. Van de aarde zelf die veel meer is dan iets waarop we lopen en bouwen. De aarde die onze aanwezigheid voelt.

Hoe meer en beter we ons kunnen afstemmen op de aarde, hoe meer we in onze kracht kunnen gaan staan. In de kracht van ons lichaam en in de kracht van onze plek hier op aarde.

Hoe meer we ons opnieuw verbinden met die mysterieuze aardekracht, hoe dieper we weten en voelen waartoe we behoren. Hoe zuiverder we het lied van onze ziel horen zingen.

Liefs,

Marijke

(Dank aan Bill Plotkin voor de inspiratie voor deze nieuwsbrief)