Big Mamma Creativity Lab 10
::: Ietsiepietsie :::
Groenten uit eigen tuin maakten deel uit van mijn kindertijd. Toch vind ik het niet altijd makkelijk om in de winkel precies te weten welke groenten en fruit seizoensgebonden zijn. De vereniging Velt heeft een handige tool die ook op de smartphone consulteerbaar is: de groenten- en fruitkalender (er komt wat uitvergroten aan te pas, maar het lukt wel).
De link vind je hier.
::: Klein en Fijn :::
De voorbije tien maanden heb ik heel wat denkers en inzichten hier in deze nieuwsbrieven een plek gegeven. Zonder uitzondering ziet elk van hen hoe alles met alles verbonden is. De ene theorie gaat al wat verder dan de andere maar allemaal hebben ze het overleven van de planeet als onze Big Mamma voor ogen. En ook bijna allemaal zonder uitzondering zegt men expliciet of impliciet dat de anderen het ook zo moeten bekijken. Zo werkt het niet. 'Dit is toch logisch.' of 'Ik ben overtuigd dus jij moet het ook zijn.' of 'De wetenschap zegt het.' Klinkt goed maar de rebel in mij begrijpt de weerstand ook wel ergens.
Op dit moment voel ik een grote honger naar mensen en kaders die de ongeziene noodzaak kunnen communiceren naar een groep mensen die al wel mee is maar nog niets onderneemt en naar de non-believers. Ik hoed me ervoor die groep mensen af te schilderen als wat dan ook. Én ik wil graag elk steentje bijdragen dat ik kan om een zo groot mogelijke consensus te bereiken bij een zo groot mogelijke groep. Van onderuit. Dus elk idee is welkom. Ik ga er van uit dat het zal aanvoelen als iets contra-intuïtief, anders hadden we het al wel bedacht vermoed ik. Alle vierkante ideeën welkom!
::: Groots :::
"The Scientist-Poet of the Sea"
(Deze naam gaf een wetenschapsjournaliste ooit aan Rachel Carson (1907-1964). Rachel Carson raakte gefascineerd door de zee, toen ze haar op haar 21ste voor het eerst zag tijdens een excursie van de universiteit waar ze studeerde. Vanaf toen heeft ze haar leven gewijd aan 'de zee'. Ze verweefde wetenschappelijke teksten met poëzie.
'In 1951 publiceerde The New Yorker haar eerste grote stukken over de zee in een driedelig profiel. Het was de eerste keer dat het tijdschrift een profiel afdrukte dat niet over een persoon ging, en het behoorde volgens veel lezers tot het beste dat het tijdschrift ooit had gepubliceerd ('I started reading with an o-dear-now-whats-this attitude, and found myself entranced', schreef een lezer in een van de vele brieven waarmee de redactie werd overladen). Het boek waarin de stukken later werden gebundeld - 'The sea around us' - werd een bestseller en won een National Book Award. Rachel Carson was 44 en kon eindelijk haar baan opzeggen om zich volledig toe te leggen op haar werk als wetenschapper en schrijver. Ze kocht een stukje grond aan de kust van Maine, waar ze een klein huis bouwde. Iedere dag stond ze met haar voeten in het water (al heeft ze in haar leven nooit leren zwemmen en bleef ze doodsbang voor boten). Ondertussen schreef ze een vervolg op 'The sea around us' en begon ze te werken aan wat haar grote en laatste boek zou worden, het boek waarmee ze de geschiedenis zou ingaan als de vrouw die het in haar eentje opnam tegen de chemische industrie, won en daarmee het startsein gaf voor de moderne milieubeweging.' (Bron: De Standaard 17/08/2019)
Het is een aanklacht tegen de chemische industrie en het gebruik van DDT. En ze houdt een pleidooi voor het feit dat alles wat in leven is, verbonden is: van de kleinste plankton tot de grootste walvis.
Ze heeft er altijd voor gekozen om haar stem te verheffen tegen de chemische industrie en ze werd door hen ook weggezet als een hysterische vrouw. Maar ze hield vol want 'met de kennis die ik heb, zou ik geen vrede meer kennen als ik mijn mond hield.' schreef ze naar een bezorgde vriendin.
Haar website kan je hier bezoeken.
Heel wat van haar boeken kan je nog bestellen.
Ze staan hier opgelijst, maar je kan ze ook bestellen bij je lokale boekhandel :-)
Creativiteit is zoveel meer dan tekenen, schilderen, schrijven, beeldhouwen, ...
Het is het inzetten van onze levensenergie voor iets nieuws.
:::
We leven in turbulente tijden: hele wouden branden af. Aardbevingen, stormen en overstromingen teisteren plekken over de hele wereld. Miljoenen mensen zijn op de vlucht in erbarmelijke omstandigheden. Mensen verwoesten de aarde en zichzelf.
:::
We hebben nood aan ieders talent en gave om het hoofd te bieden aan deze uitdagingen.
We moeten het verdriet durven voelen rond wat ons omringt.
Om daaruit creatief onze gaven te putten voor een betere wereld.
:::
We hebben nood aan elke vorm van activisme.
Alles wat ons helpt om meer verbinding te creëren.
We hebben mensen nodig die op de barricades willen gaan staan. Mensen die poëzie schrijven. Boeren. Moeders. Vrouwen zonder kinderen.
:::
Het ietsiepietsie, het kleine, het grootse.