Essensual

Dag Vrouw, dag Man,

Eerst iets over mezelf
Iedereen die me kent weet hoe belangrijk reizen en avontuur voor mij zijn. De grootste reis die ik tot op heden heb gemaakt is niettemin de reis naar zelfliefde. 
Een reis die ik al vele jaren maak met ups & downs. Een traject dat me het meest heeft geleerd in het leven; momenten van diepe innerlijke rust naast momenten van wanhoop. 
En heel soms nog een uitdaging. Still on the road ...

Maar helemaal anders nu.

Er is een diep weten dat het ok is, dat ik ok ben.
Dat ik verbonden ben met een diepe kracht die veel groter is dan het onheil of de wanhoop. 
Een reis die ik van binnenuit ken en ben gaan onderzoeken.
Een reis die ik diep ben gaan liefhebben omdat een groot deel van mij een zoekster is.
Iemand die niet wil blijven staan bij een status quo waar ik de bedoeling niet van zie of waarvan ik  niet kan voelen dat het bijdraagt tot het grotere geheel.
Er zijn heel wat definities, interpretaties over zelfliefde en heel wat aspecten die deel uitmaken van zelfliefde. Ik maak het hier zo helder mogelijk in deze reeks. 

Zelfliefde is een relatie
Zelfliefde is geen quick-fix ding waar je even tijd in steekt en dan heb je het zaakje op orde. 

Zelfliefde is een relatie, dus iets waar je blijvend aandacht aan geeft. 

Een relatie die ook haar ups en haar downs kent. 

Zelfliefde groeit naarmate we meer van onszelf kunnen omarmen zoals het is.  

Alles is juist.

We maken ruimte voor de pijn. De pijn die heel veel levensenergie en vreugde vasthoudt. 

We openen ons steeds meer voor:

onze sensitiviteit

onze behoeften, niet wat we willen maar waar we oprecht nood aan hebben 

onze behoefte aan liefde

onze vreugde van binnenuit 

het verdriet dat we niet de liefde hebben ontvangen die we verdienen

de kwaadheid dat we niet de liefde hebben ontvangen die we verdienen

ons lichaam, de plek waar deze gevoelens huizen 

ons hart: de liefde en onze aangeboren diepgang

onze buik: passie, gevoel, vrouwelijke energie, sensualiteit, creativiteit, erotiek, levensenergie

diep weten

het grotere veld dat ons draagt en voedt

...

Zelfliefde omarmt ons

Zelfliefde is de beweging van onszelf te omarmen.
Alles in en aan onszelf, onze heel-heid. Onze hele puzzel. 
Ons hart draagt de oprechte wil in zich om voor authenticiteit te kiezen. 
Het herkent de momenten die ons uitdagen en waar we onze defaultknop zouden willen kiezen om ons te verstoppen en doen alsof er niets is.
Het blijft ons uitnodigen om dit minder en minder te doen en zo meer ruimte te maken voor momenten in ons leven die vervuld zijn van liefde en vreugde.
Ons hart is veerkrachtig.
En moedig: het vraagt om haar capaciteit tot liefhebben steeds weer te vergroten.

Zelfliefde is niet ...

Zelfliefde is niet hetzelfde als je goed voelen. Het kan zijn dat een sauna, een nieuwe partner, een nieuw werk, een afspraak bij de kapper,... je goed doet voelen maar het is niet Zelfliefde. Ook al doen ze ons goed voelen en houden we er een bevredigend gevoel aan over, ze zijn niet de diepgang die Zelfliefde leeft.

Zelfliefde is niet hetzelfde als zelfzorg. Hier wil het in de literatuur en op Facebook wel eens verwarrend worden wanneer Zelfliefde gelijk gesteld wordt aan zelfzorg. Zelfzorg is belangrijk, heel belangrijk maar ebt weer weg in komen en gaan wanneer het losstaat van zelfliefde.

Zelfliefde is iets anders dan egoïsme of narcisme. In deze gevallen gaat onze onzekerheid op een extreme manier bevestiging, goedkeuring en een finaal waardeoordeel zoeken in de buitenwereld. Hongerig om in het centrum van de belangstelling te staan, alles opdat de anderen hem/haar zouden gezien hebben en vooringenomen met zichzelf. Niet in het minste onderdrukt door onze selfie-cultuur. 

Zelfliefde is niet het feit van alles op een rijtje te hebben, is niet eindelijk het figuur hebben waar je naar streefde, is niet dat haalbaar resultaat als ik alles juist doe, als ik de juiste gedachten denk, als ik alle zogenoemde negatieve emoties uit mijn repertoire heb gewist, ... Vaak is het dit stukje dat zelfliefde zo moeilijk maakt.

De oefening vind je onderaan deze tekst. 

Liefs,

Marijke

 

Onze huid is ons grootste orgaan.
Ons lichaam heeft het nodig om contact te hebben met anderen en met zichzelf via jou.
Onze huid is de brug en de toegangspoort naar onze innerlijke wereld.

We benaderen ons lichaam op een liefdevolle manier.
We maken ons lichaam wakker.

Omdat ons lichaam er naar streeft om wakker te zijn in een gezonde toestand.
En ook omdat het lichaam zo de weg voorbereidt naar meer en waarheidsgetrouwer voelen.
 

Bewust aanraken

Zelfliefde is jezelf omarmen schreef ik. We starten de oefening door onszelf letterlijk te omarmen: omarm jezelf op de manier die jij het fijnst vindt: stevig, zacht, ... 

Maak nadien tijd en ruimte om je eigen lichaam te strelen op een trage en bewuste manier. Begin met je onderarmen en je handen. 

Verken je lichaam verder naar je bovenarmen en je schouders.
Vraag je lichaam: 'Hoe wil je dat ik je aanraak?'

Vervolg naar de andere delen van je lichaam.
Volg waar het meer wil en ga naar een volgende plek wanneer het voldaan is of de aanraking niet meer verdraagt. 

Geniet van wat je lichaam fijn vindt.
Stop de oefening niet te snel.
Doe ze minimum een aantal minuten.