Waarom 13 geen ongeluk brengt
Ik wil een zacht pleidooi houden om dertien als getal te omarmen. Omdat 13 naar vrouwelijkheid en naar onze vrouwelijke cyclus verwijst.
Als je op het internet zoekt, vind je uiteenlopende verklaringen waarom een dertiende van de maand of een vrijdag de dertiende een ongeluksdag is. Dit zegt Wikipedia:k wil een zacht pleidooi houden om dertien als getal te omarmen. Omdat 13 op een bepaalde manier naar vrouwelijkheid en naar onze vrouwelijke cyclus verwijst.
Als je op het internet zoekt, vind je uiteenlopende verklaringen waarom een dertiende van de maand of een vrijdag de dertiende een ongeluksdag is. Dit zegt Wikipedia:
- in 1307 heeft Philips de Schone het bevel gegeven om alle Tempeliers te arresteren en sindsdien zou de dertiende een ongeluksgetal zijn,
- het zou ook kunnen verwijzen naar het Laatste Avondmaal waar dertien mensen aan tafel zaten,
- volgens nog andere bronnen zou het afgeleid zijn van een Noorse sage over de kwaadaardige god Loki die als niet-uitgenodigde dertiende gast op het feest komt en de aarde in rouw dompelt,
- en tot slot stelt Marianne Williamson in het boek In vrouwelijkheid dat vrijdag de 13e zou afstammen van de dag dat de heksen bij elkaar zouden komen.
Verder weten we: zwarte katten vermijden, niet onder ladders lopen en best simpelweg thuisblijven en geen stap meer verzetten; niets groots ondernemen, niet op de dertiende verdieping wonen...
Maan - menstruatie -tijdscyclus
Niettemin stond 13 eeuwenlang voor vrouwelijkheid, vruchtbaarheid, overvloed, spiritualiteit, het gewijde/sacrale, de maan...
Het woord menstruatie is afgeleid van het Latijnse woord 'menses' dat maand betekent en het Latijnse 'menses' is dan weer afgeleid van het Griekse 'mene' of maan.
De maan doet er 28 dagen over om rond de aarde te draaien. 28 dagen is ook de duur van de gemiddelde natuurlijke cyclus van een vrouw. Reeds eeuwen houden vrouwen hun eigen cyclus bij door te kerven in hout of beenderen. Archeologen hebben bewijzen gevonden die dateren van het Paleolithicum (de oude steentijd) waarbij vrouwen op een bijzonder precieze en gedetailleerde manier maansymbolen kerfden in beenderen die hun menstruele cyclus aangaf of de perioden van zwangerschap zowel voor zichzelf als voor hun dieren.
De twee woorden 'maan' en 'maand' zijn altijd verbonden geweest. Als onze vrouwelijke voorouders de link tussen de verschillende fasen van de maan én het verstrijken van de (menstruele) tijd niet hadden gelegd dan zouden we nu hoogstwaarschijnlijk niet spreken over 'maanden'.
Van de 13-manen -tijdscyclus naar de 12 zonnen- tijdscyclus
Eeuwenlang werd de tijd weergegeven in maancycli. In deze 'kalender' heeft een jaar 13 maanden en één dag. Het getal 13 stond voor de natuurlijke organische cyclus van alles. Dertien stond voor de maan die ons met haar lichte en donkere kant lessen gaf over dood en wedergeboorte. Dertien manen brachten 13 keer het bloed van de vruchtbare vrouw.
Het is pas sedert het einde van de 16de eeuw dat deze agrarische maankalender vanuit de Christelijke kerk zo goed als volledig vervangen werd door de Gregoriaanse zonnekalender waarbij een jaar 12 maanden telt. Daardoor is het getal 13 in onmin geraakt en werd het met een pejoratieve bijklank een 'vrouwengetal' genoemd. Alle gebruiken die vrouwen samenbrachten rond hun cyclus, hun vrouw-zijn en de cyclus van de maan werden als gevaarlijk gezien. (Deze en nog meer boeiende informatie vind je in 'Moon Mysteries - Reclaiming Women's Menstrual Wisdom' door Nao Sims, Nikiah Seeds & Eyan Myers)
13 Manen in de 21ste eeuw
Deze eeuwenoude vrouwelijke verbinding met de cycli van de maan kan ook in de 21ste eeuw wijsheid brengen. Wijsheid die eeuwig is omdat ze verbonden is met de natuur, wijsheid rond de donkere en de lichte kanten in hetleven en in onszelf en rond zich 'heel' en vrouw voelen; rond de afwisseling van periodes van activiteit en periodes van rust, van periodes van seksuele passie en van meer ingetogen periodes....
Een aantal maanden geleden, heb ik tijdens een reeks van de Grote Vrouw voor het eerst een sessie gewijd aan onze vrouwencyclus. Verbaasd door de 'honger' naar deze wijsheid, heb ik me voorgenomen om vaker rond de eeuwenoude wijsheid van onze vrouwencyclus te werken.
- in 1307 heeft Philips de Schone het bevel gegeven om alle Tempeliers te arresteren en sindsdien zou de dertiende een ongeluksgetal zijn,
- het zou ook kunnen verwijzen naar het Laatste Avondmaal waar dertien mensen aan tafel zaten,
- volgens nog andere bronnen zou het afgeleid zijn van een Noorse sage over de kwaadaardige god Loki die als niet-uitgenodigde dertiende gast op het feest komt en de aarde in rouw dompelt,
- en tot slot stelt Marianne Williamson in het boek In vrouwelijkheid dat vrijdag de 13e zou afstammen van de dag dat de heksen bij elkaar zouden komen.
Verder weten we: zwarte katten vermijden, niet onder ladders lopen en best simpelweg thuisblijven en geen stap meer verzetten; niets groots ondernemen, niet op de dertiende verdieping wonen...
Maan - menstruatie -tijdscyclus
Niettemin stond 13 eeuwenlang voor vrouwelijkheid, vruchtbaarheid, overvloed, spiritualiteit, het gewijde/sacrale, de maan...
Het woord menstruatie is afgeleid van het Latijnse woord 'menses' dat maand betekent en het Latijnse 'menses' is dan weer afgeleid van het Griekse 'mene' of maan.
De maan doet er 28 dagen over om rond de aarde te draaien. 28 dagen is ook de duur van de gemiddelde natuurlijke cyclus van een vrouw. Reeds eeuwen houden vrouwen hun eigen cyclus bij door te kerven in hout of beenderen. Archeologen hebben bewijzen gevonden die dateren van het Paleolithicum (de oude steentijd) waarbij vrouwen op een bijzonder precieze en gedetailleerde manier maansymbolen kerfden in beenderen die hun menstruele cyclus aangaf of de perioden van zwangerschap zowel voor zichzelf als voor hun dieren.
De twee woorden 'maan' en 'maand' zijn altijd verbonden geweest. Als onze vrouwelijke voorouders de link tussen de verschillende fasen van de maan én het verstrijken van de (menstruele) tijd niet hadden gelegd dan zouden we nu hoogstwaarschijnlijk niet spreken over 'maanden'.
Van de 13-manen -tijdscyclus naar de 12 zonnen- tijdscyclus
Eeuwenlang werd de tijd weergegeven in maancycli. In deze 'kalender' heeft een jaar 13 maanden en één dag. Het getal 13 stond voor de natuurlijke organische cyclus van alles. Dertien stond voor de maan die ons met haar lichte en donkere kant lessen gaf over dood en wedergeboorte. Dertien manen brachten 13 keer het bloed van de vruchtbare vrouw.
Het is pas sedert het einde van de 16de eeuw dat deze agrarische maankalender vanuit de Christelijke kerk zo goed als volledig vervangen werd door de Gregoriaanse zonnekalender waarbij een jaar 12 maanden telt. Daardoor is het getal 13 in onmin geraakt en werd het met een pejoratieve bijklank een 'vrouwengetal' genoemd. Alle gebruiken die vrouwen samenbrachten rond hun cyclus, hun vrouw-zijn en de cyclus van de maan werden als gevaarlijk gezien. (Deze en nog meer boeiende informatie vind je in 'Moon Mysteries - Reclaiming Women's Menstrual Wisdom' door Nao Sims, Nikiah Seeds & Eyan Myers)
13 Manen in de 21ste eeuw
Deze eeuwenoude vrouwelijke verbinding met de cycli van de maan kan ook in de 21ste eeuw wijsheid brengen. Wijsheid die eeuwig is omdat ze verbonden is met de natuur, wijsheid rond de donkere en de lichte kanten in hetleven en in onszelf en rond zich 'heel' en vrouw voelen; rond de afwisseling van periodes van activiteit en periodes van rust, van periodes van seksuele passie en van meer ingetogen periodes....
Een aantal maanden geleden, heb ik tijdens een reeks van de Grote Vrouw voor het eerst een sessie gewijd aan onze vrouwencyclus. Verbaasd door de 'honger' naar deze wijsheid, heb ik me voorgenomen om vaker rond de eeuwenoude wijsheid van onze vrouwencyclus te werken.