Essensual

De liefde voor onszelf...

Onlangs was ik aan het dagdromen en de volgende gedachte kwam bij me op:
 

Het heeft mij en andere vrouwen niets gebracht. Misschien hooguit wat medelijden en herkenning en een enorm minderwaardigheidscomplex. Maar geen geluk, rust, innerlijke groei, vreugde, liefde, verbinding... Geef toe: het kan hartverscheurend zijn om naar een vrouw te kijken of te luisteren die zichzelf kleineert en afbreekt. En mensen die ons oprecht graag zien vertellen het ons ook.
En het kan zo pittig sprankelend zijn als je iemand ontmoet die zichzelf oprecht aanvaardt en toont.
 

DIT is een belangrijke reden voor mij waarom ik vrouwen wil blijven samenbrengen in een veilige groep. Op het moment dat we leren onze waarheid te spreken terwijl andere vrouwen oprecht aanwezig zijn in een groep verandert er iets wezenlijk. We Zijn. We voelen ons gezien, gehoord en erkend in wie we zijn. In wat we op dat moment authentiek, kwetsbaar, rauw, verloren, stralend,... kunnen tonen.
Omdat we de ruimte krijgen om zelf te zijn bij wat er in ons leeft.
Omdat we mogen bestaan tussen en samen met de anderen met wat IS in onszelf.
 

That's when the magic happens: omdat we onze kwetsbaarheid mogen tonen aan onszelf en aan anderen, groeien we voorbij onze eigen grenzen en voorbij wat we altijd gedacht hebben dat we moeten zijn. Dat is het pad naar innerlijke rust.