Essensual

Dag Vrouw, dag Man, 
'Life happens'.
En sommige dingen zijn te moeilijk of te zwaar.
Of er komt teveel op ons af in een periode van weinig veerkracht. 
En dan gaan we parkeren in onszelf wat té moeilijk is.
Dit is een goed mechanisme. 
Als kind hebben we het nodig om te overleven, soms ook letterlijk. 
Als volwassene is het goed om te her-evalueren. 
Omdat we niet alleen onze pijn parkeren maar ook onze energie.
Welke signalen geeft ons leven ons over de dingen waar we moeten naar kijken? 

In mijn werk als psychotherapeute is het soms verbijsterend hoe snel ik zelf soms met de neus op de feiten gedrukt wordt. 
Op het moment dat ik iets meemaak en beslis dat ik met een bepaald thema nu niet aan de slag wil en het liever parkeer, dan is er geen ontkomen aan. Het gebeurt dan vaak dat de eerstvolgende nieuwe aanmeldingen aan dat thema gelinkt zijn. Dan weet ik genoeg: parkeren is geen optie. Ik moet er zelf mee aan de slag om mijn cliënten ook open te kunnen beluisteren.  

Deel 1 tot en met 5 van deze reeks rond energie vind je hier.

Hoe we als kind besluiten om te gaan met de pijn
Opvoeden is per definitie gekenmerkt door imperfectie.
Wanneer in de imperfectie twijfel ontstaat of van ons gehouden wordt dan blokkeren we als kind.
Een jong kind 'weet' op een onbewust niveau dat het niet overleeft zonder de ouders/opvoedfiguren van wie het afhankelijk is.
Als kind parkeren we de pijn om uit de blokkade te geraken en om te kunnen blijven graag zien bij wie we horen.

Ieder kind parkeert wat té zwaar is, gelukkig maar
Als kinderen proberen we ons zo goed mogelijk te beschermen tegen deze pijn. 
De pijn van het ontoereikend zijn, gaan we verbannen door ons terug te trekken en af te sluiten. 
Waarom zouden we bezwijken onder iets wat we toch niet kunnen dragen?

Als volwassene kunnen we pijn transformeren naar energie
Alles wat we als kind -terecht- hebben opgeslagen is ook energie die we hebben vastgezet. 
Alsof je een lange zak vult met wat je hebt opgeborgen en die zak moet je dan verder meeslepen in het leven. Wat we hebben weggeduwd, verstopt, geparkeerd, duwt ooit terug.
Dat kan zijn in de vorm van vermoeidheid, maar ook irritatie, onverklaarbare lichamelijke klachten, gewichtsproblemen, vaak in dezelfde soort dynamieken terechtkomen met een zelfde soort mensen of eenzelfde soort situaties, ...
Elke 'portie' energie die we veilig kunnen vrijmaken uit wat we opgeslagen hadden, geeft ons kracht terug die in wezen bij ons hoort. 
Het is belangrijk om als volwassene te leren welke andere manieren van omgaan met de pijn nu mogelijk zijn. Nú in het volwassen leven.

We hebben heel veel te winnen
Door ons van onze pijn af te sluiten, sluiten we ons ook af van de onderstaande lijst.
Als we onze energie en kracht terugnemen uit de pijn openen we ons ook opnieuw voor:

*onze sensitiviteit 
*onze behoefte en verlangen aan liefde
*ons verdriet dat we niet de liefde hebben ontvangen die we verdienen  
*de kwaadheid dat we niet de liefde hebben ontvangen die we verdienen
*ons lichaam, van de plek waar deze gevoelens wonen  
*ons hart: de liefde en onze aangeboren diepgang
en   
*onze buik: passie, emotie, vrouwelijke energie, sensualiteit, creativiteit, erotiek, levensenergie, diep weten

Zoveel moois om te her-winnen ...
 

“I want to know
If you can sit with pain
Mine or your own
Without Moving to hide it
Or fade it
Or fix it”

~ Oriah Mountain Dreamer - from: The invitation

De oefening staat onderaan de tekst.

In deel 7 ga ik dieper in op hoe we onszelf verdoven. Een quickfix aan energie op korte termijn, energieverlies voor wie we echt zijn.

Liefs,

Marijke